Na allemaal , er is veel spel om doorheen te komen , en de herinnering aan mijn overleden grootvader , die overleed afgelopen januari nadat hij in het ziekenhuis was opgenomen van een beroerte En Dan betrapt op covid-19 in een revalidatiecentrum , blijft bestaan er doorheen . Abubakar Salim, acteur en Surgent De oprichter van Studios , maakte dit spel als middel om zijn eigen verdriet daarna te verwerken de verlies van zijn vader , dus ik heb een reis voor mij, net als Zau , de titulair karakter . Hoe ( en als ) we er doorheen komen het is aan mij . Geen druk . 'Verdriet is dat niet lineair ,” zei Salim tijdens een Tales of Kenzera presentatie junk begin april . Dat is Waarom de game is een Metroidvania , zoals het genre schuwt lineariteit , forceren Jij om terug te schakelen naar bedekt grond om uiteindelijk vooruit gaan. Ik ben herinnerde aan die van Salim woorden terwijl ik vecht mijn weg er doorheen de spellen mooi wereld , terwijl ik worstel met zeker vijanden , en zelfs als ik mijn PS5 uitzet , ga dan naar buiten de echte wereld , en vinden mezelf op zijn plaats bevroren door de steken mes dat is een herinnering van mij Opa willekeurig breken door . Net als in het leven kent Tales of Kenzera : Zau momenten van beknoptheid en verstand en vreugde , vermengd met verlies En diepgaand verdriet . Om je te krijgen door zijn mooi verhaal mee familielid gemak , Tales of Kenzera slim geeft Jij een belangrijke gereedschapskist van de sprong , welke helpt voorkomen elk van de valkuilen Dat kan vaak plaag een Metroidvania . Zuberi , een jonge jongen die heeft onlangs zijn vader verloren vanwege tot een langdurige ziekte , verandert naar een boek van zijn vader links hem . De hoofdpersoon daarin boek is Zau , een sjamaan bepaald naar brengen zijn vader terug na een plaag eiste zijn leven op. Naar dat einde, Zau dagvaarding Kalunga de god van de dood , en beloften dat hij zijn waardigheid zal bewijzen in ruil voor de terugkeer van zijn vader . Om dat te doen , moet hij reizen naar binnen Kenzera , een land vol verloren zielen , en confronteren drie van de krachtigste geesten . Hij heeft echter hulp - bedankt naar de leringen van zijn overleden vader , Zau kan harnas de bevoegdheden van de zon En maan met twee maskers Dat Jij kan gemakkelijk tussen wisselen door op L1 te drukken. Het masker van de zon geeft Jij krachtig gevecht capaciteiten , terwijl de masker van de maan biedt u afstandsaanvallen en het wisselen tussen aanvallen ze staat bekend als ‘ de dans’. Het is een toepasselijke naam, zoals Tales is balletachtig En glad , en de gemak met welke Jij tussen kunt wisselen afstandelijk en aanvallen van dichtbij maakt gevecht leuk , als niet nodig alle Dat vers . Naarmate het spel vordert , weten wanneer wisselen tussen aanvallen wordt cruciaal . Speervuur van vijanden vereisen Jij om snel te bewegen En denk nog sneller , wissel naar de maan masker's run- and -gun- gevechten naar kies een afstand vijand boven een uitlopers zojuist naar doe onmiddellijk de zon masker om een slechterik uit te schakelen strepen richting Jij met zijn unieke special: een vlammende tornado. Kleurgecodeerd vijand schilden helpen aan te duiden Wat masker Jij zou moeten zijn gebruik makend van wanneer ook . Beide maskers hebben hun eigen vaardigheidsbomen je kan voortgang langs , en Zau kan uitrusten Snuisterijen ( een beetje zoals de Amuletten in Prince of Persia : The Lost Crown ) om hem te helpen dit te doorkruisen wereld . Een vroege één , Bamba's Stone, laten we Jij bevriezen vijanden , stromen, en watervallen , de waarvan de laatste staat toe Jij naar gebruik ze als muren voor platformactie. Anders dan in andere Maar metroidvania 's daar is niet veel ontdekken aangeboden door het ontgrendelen van nieuwe vaardigheden , en niet te veel nadruk op verzamelobjecten . Stel Dat met gevecht Dat kan voel me af en toe hetzelfde ( er is niet veel soorten vijanden ) of te gemakkelijk ( sommige bazen kunnen dat wel zijn gemakkelijk geveld ), en Tales of Kenzera is duidelijk een smakelijke , gemakkelijk te benaderen Metroidvania – toepasselijk overwegende het onderwerp. ik kan zien dit wezen het soort spel dat wordt gebruikt naar onderwijzen kinderen ( en door verdriet belemmerd volwassenen zoals ik ) over verlies , en zijn winderig speelbaarheid is cruciaal voor Dat .

Hoewel Verhalen van Kenzera : Zau is niet breken elk grenzen in de Metroidvania- genre in termen van gevechten doet het dat wel overal anders . Het is duidelijk van de begin Dat dit spel bestrijkt virtueel onontgonnen grondgebied in de industrie – er zijn Bantu mythen , Ghanees geïnspireerd muziek ( van componist Nainita Desai , met de dezelfde koor WHO uitgeleend zijn stemmen naar Marvel's Zwarte Panter films), en verbazingwekkend Afrofuturistisch vergezichten . De kleurrijke wereld mengsels de gegrond , natuurlijk gebieden van West -Afrika met het levendige, futuristische structuren van een sci-fi stad , helemaal klaar Dat verbluffende score. Terwijl je doorloopt zijn 2D-omgevingen, dat zul je doen genoeg momenten vinden Dat geven Jij pauzeren , of zijn naar lonken een zwevende eiland van planten zwaaiend in de briesje of staar naar een glinstering waterval terwijl je je afvraagt waar het leidt. En de stem acteren , geleid door Salim zelf als Zau ( jij kunnen Ook herkennen hem als Bayek van Moordenaars gelofte Origins , of als Vader in de tv-serie Raised Door Wolven ), is perfect. Salim's jong , krachtig in het hoofd Zau is prachtig neergezet tegen de verstandig En geduldig Kalunga (Tristan D. Lalla ). Ik heb mezelf gevonden glimlachend iedere keer de twee kont hoofden , ook al zijn na een reeks vroegtijdige sterfgevallen ( voornamelijk milieu , ik ben gehandicapt En slecht in platformen ). Jij schikken in een relatie met ze net zo gemakkelijk als jij haal Tales of Kenzera op bestrijden , en hoewel er heerst een gevoel van gemakkelijke kameraadschap Het alles , schrijven dialoog Dat voelt dit moeiteloos is allesbehalve eenvoudig. De lichte momenten worden onderbroken door af en toe intense periodes van verdriet, maar de tempo is zo goed, het lukt me – terzijde van dat moment toen ik voor het eerst begon het spel – om er doorheen te komen Verhalen over Kenzera zonder af te dalen naar binnen hysterie . Terwijl ik speel , is het werkelijk het voelt alsof dit spel me verder helpt mijn rouwreis , die mij vastgrijpt de hand om te leiden ( en soms slepen, zoals door de ruw platformspots ) mij door . Er is iets heel speciaal om te spelen in Tales of Kenzera , zoiets Dat voelt zo overstijgt videogames en breidt uit in een grotere cultureel commentaar . Salim heeft het meerdere keren gezegd Dat dit spel is gemaakt Help hem zijn eigen verdriet verwerken , maar wat hij is gemaakt is een prachtig hulpmiddel voor wij allemaal naar gevecht Dat donkere hoek in onze geest, de Prikkelende tranen in onze ogen ogen . Tales of Kenzera daagde me nooit uit tot een punt waarop ik het gevoel had dat ik het nodig had naar geef het op, maar het kwam dichtbij en dwong mij daartoe blijf nuchter En gefocust tijdens tijden van emotioneel strijd . Wanneer Ik zou een pauze nemen spelen naar grijpen nog een kop koffie, of ga even naar buiten naar begroeten de UPS-persoon, ik zou me lichter voelen , alsof ik dat net had gedaan eindigde een bijzonder behulpzaam behandeling sessie . Verdriet mag niet zijn lineair , maar het leven is, en Mijn van grootvader eindigde op een manier die ik niet zou doen wens bij mijn ergste vijand - hij was een DNR ( niet doen.) reanimeren ) patiënt , dus na de hartinfarct zijn vermogen in gevaar bracht naar eten en Covid verwoestte zijn lichaam, hij langzaam uitgehongerd naar dood . Denken aan de De manier waarop hij overleed heeft mij het afgelopen jaar kreupel gemaakt , en komt eraan naar voorwaarden met het is bijna onmogelijk geweest taak . Dat was het niet tot de laatste sessie die ik speelde voor erbij zitten schrijven deze recensie dat ik een lichtheid voelde over zijn overlijden , wat ik niet had gedaan gevoeld voor . Verhalen van Kenzera heeft mij geholpen bij het proces het ergste verlies Ik heb nog geconfronteerd , en voor dat ik niet kan aanbevelen Het genoeg .