Assassin's Creed Valhalla was een groot spel. (Misschien te groot.) Maar ik merkte dat ik nog steeds meer wilde ontdekken en veroveren nadat de credits waren gerold. De nieuwe DLC van vandaag, Wrath of The Druids, is vooral wat ik wilde: hoewel het een grote nieuwe kaart en verhaallijn toevoegt, mist het de kleinere zijverhalen en personages waar ik zo van hield in Valhalla.

Wrath of The Druids is de eerste grote uitbreiding voor Assassin's Creed Valhalla. In de afgelopen zes maanden heeft de game gratis updates ontvangen die kleine in-game-evenementen hebben toegevoegd. Wrath of The Druids daarentegen is een grote nieuwe uitbreiding waarin Eivor naar Ierland reist om haar neef, Barid, te helpen, die toevallig de koning van Dublin is. Eenmaal aangekomen, ontdekt ze al snel dat Ierland een probleem heeft. De nieuwe Hoge Koning, de leider van alle koninkrijken in Ierland, wordt het doelwit van een kwaadaardige cultus van Druïden die hem en alle christenen willen doden. Zoals je zou verwachten, is het aan Eivor om haar neef te helpen vertrouwen te winnen bij de Hoge Koning en tegelijkertijd de kwaadaardige sekte te stoppen en de nieuwe leider van Ierland te redden. Gelukkig hoef je het hoofdspel niet te hebben voltooid om de nieuwe DLC te starten. Het kostte me ongeveer 11 uur om de hoofdverhaallijn in Wrath of The Druids te verslaan, hoewel je het waarschijnlijk in de helft van die tijd zou kunnen verslaan als je je alleen op de campagne concentreerde. Ik vond het algemene verhaal een beetje voorspelbaar, maar toch leuk. De kleine cast van personages is sympathiek en voelde goed uitgewerkt, iets dat Valhalla niet altijd kon doen met de enorme cast in het hoofdspel. De hoofdqueeste voelt niet zo gehaast aan als sommige van de verhalen in het hoofdspel en bouwt op tot een grote conclusie, hoewel het enkele rustige karaktermomenten heeft die ik op prijs stelde. Ciara en Azar, twee nieuwe personages die in deze DLC zijn toegevoegd, zijn enkele van mijn favoriete Assassin's Creed-personages sinds een tijdje.

Ierland voelt ongeveer 30% of zo groot als de belangrijkste kaart van Engeland van Valhalla, maar er is nog genoeg te ontdekken. Het heeft zijn eigen kale en sombere uitstraling, met grote, mistige velden en met groen bedekte heuvels en kliffen. Ierland is ook wat rustiger en mystieker dan Engeland, wat helpt om een ​​andere sfeer te creëren in Wrath of The Druids. Je zult druïde-rituele locaties tegenkomen en magische wezens en betoverende vijanden tegenkomen.

Het meest teleurstellende aan Wrath of The Druids is het ontbreken van zijmissies en vreemde karakters. Ik hield van de rare mensen die je in Valhalla zou ontmoeten, mensen zoals Axehead en anderen. Wrath of The Druids vervangt deze zijverhalen door gevechtsuitdagingen, puzzels en verzamelobjecten. Het eindresultaat is dat Ierland minder levendig aanvoelt dan de andere gebieden in het hoofdspel. Ik heb nog niet elke centimeter van de kaart gezien, dus het is mogelijk dat ergens diep in Ierland een interessante nieuwe vreemdeling is om te ontmoeten, maar het is nog steeds een teleurstelling na de geweldige, rare en griezelige mensen die ik in het hoofdspel tegenkwam. Er zijn natuurlijk enkele zijverhalen - er is een kleine en geheime sekte om uit te schakelen, net als in het hoofdspel - maar over het algemeen voelt het troosteloos aan. Naast de campagne richt Wrath of The Druids zich op het bouwen, onderhouden en beheren van een netwerk van handelsposten en materialen. Dat klinkt op papier niet zo spannend, maar het geeft voldoening om Ierland te verkennen, nieuwe handelsposten te vinden, ze over te nemen en een groot handelsimperium op te bouwen. Je gebruikt de zuurverdiende goederen die je van deze posten ontvangt om te ruilen voor exotische nieuwe bepantsering, wapens, decoraties en meer. Hoe meer u dit doet, hoe meer Dublin, het gebied dat dient als uw hub in Ierland, verbetert.

Dit netwerk van handelsposten en benodigdheden wordt gevoed in een systeem dat kan aanvoelen alsof het is gebouwd om spelers meer te geven om aan te werken tijdens het spelen van de nieuwe DLC. Ik denk niet dat dat een slechte zaak is: als je, net als ik, dol bent op de gameplay van Assassin's Creed Valhalla, biedt Wrath of The Druids je een bijna oneindig aantal kleine taken om te doen tijdens het verkennen en doden, of je kunt je gewoon concentreren op het hoofdverhaal.

Ik vermoed dat veel mensen nog steeds bezig zijn met Assassin's Creed Valhalla en het misschien nooit afmaken. Maar als je het grootste deel van dat hoofdspel hebt opgeruimd of gewoon op zoek bent naar een nieuwe plek om te verkennen, dan is Wrath of The Druids een geweldige manier om het toch al enorme Walhalla uit te breiden. Het gebrek aan zijverhalen en vreemden is teleurstellend, maar de rest van de uitbreiding en de mistige sfeer van Ierland maken de kleinere cast van personages die je tegenkomt meer dan goed.