Het verhaal Hoewel veel games de afgelopen jaren lichtzwaard- en blasterfans hun dromen hebben laten uitkomen, is het een tijdje geleden dat een grote Star Wars-game zich exclusief richtte op ruimteschepen en ruimtegevechten. Gelukkig voor meer door hondengevechten geobsedeerde fans, kun je met de nieuw uitgebrachte Star Wars: Squadrons een toppiloot worden voor zowel het Empire als de New Republic. Maar hoewel het verhaal, ruimtegevechten en Star Wars-details sterk zijn, voegen sommige bugs en multiplayer-problemen een beetje turbulentie toe aan een verder soepele vlucht.

Squadrons benaderen verhalen op een andere manier dan de meeste recente Star Wars-games, waardoor je aangepaste piloten kunt maken voor zowel het Empire als de New Republic. Dit is geweldig voor mensen die zichzelf willen zijn in een Star Wars-verhaal; het maakt mijn door canon geobsedeerde brein gek, maar dat is een domme en triviale klacht. Een belangrijker punt van kritiek is dat je, omdat je karakter volledig gewoon is, zelden spreekt en alleen wordt genoemd met je roepnaam. Dit betekent dat het verhaal van Squadrons echt gaat over de andere personages, aan beide kanten van het conflict.

Als het spel begint, vliegt je personage een missie om een aantal Alderaanse vluchtelingen te doden, die na die beroemde scène uit A New Hope geen planeet meer hebben. Dit zijn onschuldige mensen die gewoon op zoek zijn naar een huis. Het is allemaal te veel voor de ervaren keizerlijke piloot Lindon Javes, die halverwege een missie defect raakt, jou en je team aanvalt en de rebellen en vluchtelingen helpt ontsnappen. Een van zijn squadron-vrienden, Terisa Kerrill, verraden en gekwetst door zijn overlopen, zweert hem te doden.

Vier jaar vooruit, nadat de keizer is gedood en de tweede Death Star is vernietigd, en Javes nu een commandant is in de New Republic en hen helpt de keizerlijke overblijfselen te verslaan. Ondertussen is Kerrill, nog steeds boos over zijn afvalligheid, kapitein geworden van haar eigen Star Destroyer. Als ze ontdekt dat Javes betrokken is bij een geheim project dat de Republiek zou kunnen helpen het rijk volledig te vernietigen, grijpt ze de kans aan om wraak te nemen door hem en zijn eskader van azen op te jagen. Javes vindt misschien dat je niet voor altijd aan je verleden kunt ontsnappen.

Ik was teleurgesteld dat er bij de opstelling van Squadrons nog een andere keizerlijke officier betrokken was die het rijk verraadde en zich bij de rebellen voegde. Deze vermoeide trope duikt vaak op, meest recentelijk in EA's vorige Star Wars-release, Battlefront II. Maar de rest van het acht uur durende campagneverhaal van Squadrons stijgt boven zijn saaie opzet uit, met een cast van personages die ik ben gaan liefhebben en haten.

Bij de missies van Squadrons stuiter je heen en weer tussen het rijk en de nieuwe republiek. Soms betekent dit dat je één kant in een hinderlaag lokt, om later als zij te moeten spelen en de gevolgen ervan te verwerken. Het is een nette opstelling die helaas niet genoeg went. Tussen deze missies door krijg je interactie met je teamgenoten. Deze korte conversies zijn allemaal eenzijdig - je luistert alleen naar ze praten - maar het is goed om erachter te komen met wie je vliegt, waardoor ik me tijdens gevechten meer beschermend voor ze voelde. Sommigen van hen tenminste.

Star Wars-nerds zoals ik zullen blij zijn te horen dat sommige van de mensen die je ontmoet en begroet behoorlijk beroemd zijn, zoals een zekere rebellenpiloot die met Luke vloog en een keizerlijke admiraal die de afgelopen jaren in veel Star Wars-romans te zien is geweest. Hoewel deze personages en enkele van de andere kleine verwijzingen in Squadrons leuk zijn, zorgt de game er goed voor dat de essentiële delen van het verhaal gemakkelijk te begrijpen zijn, zelfs als je Wookieepedia niet in je vrije tijd leest.

De Gameplay Spelen als keizerlijke piloot is een interessante manier om de andere kant van het conflict te laten zien, maar Squadrons lopen tegen hetzelfde probleem aan als eerdere Star Wars-media, namelijk dat dit nog steeds Space Nazi's zijn. Ik zou niet blij moeten zijn als ze winnen en ik zou ze echt niet moeten en ook niet mogen. Dit is een complexer onderwerp dan deze recensie recht kan doen, maar ik denk dat de schrijvers van Squadrons heel hun best hebben gedaan om een koorddans te maken met zijn afbeelding van het rijk, en het niet lukte.

Tijdens één missie dwingt het spel jou en je kwaadaardige squaddies bijvoorbeeld "slechts" om een bepaald aantal civiele ontsnappingsschepen te vernietigen, waardoor je de mogelijkheid hebt om de rest te negeren. Maar je doodt toch hoe dan ook burgers. Andere keren kunnen je keizerlijke squadrons hun bezorgdheid uiten over hoe vreselijk iedereen zich gedraagt tijdens een missie, maar ze blijven rondhangen en helpen later nog meer burgerschepen op te blazen.

Zeker, je Empire-squaddies zijn divers, met gekleurde mensen, een homo-piloot, ouderen en veel vrouwen. Maar alleen al het toevoegen van verschillende gezichten aan de ruimte-fascisten verandert niets aan het feit dat ze zich kleden als nazi's uit de Tweede Wereldoorlog, racistisch zijn tegenover niet-mensen en bereid zijn om onschuldige mensen in een oogwenk pijn te doen of te doden. En - er volgt een kleine spoiler, dus ga naar de volgende alinea als je die wilt vermijden - Squadrons eindigen met twee missies. De eerste betreft je persoonlijke team van keizerlijke piloten dat ontsnapt na een kleine overwinning, wat aanvoelt als een rare manier om hun verhaal te beëindigen. De tweede missie, met de New Republic, voelt als een goed einde van het spel en geeft meer voldoening.

Ongeacht aan welke kant je staat tijdens de campagne, de gameplay is volledig gericht op ruimteschepen en ruimtegevechten, met een verscheidenheid aan missies die vaak door elkaar halen met welke schepen je mag vliegen en wat je doet in deze iconische schepen. Sommige missies zijn redelijk eenvoudig en vragen je om een ​​paar jagers te doden en een groot schip te beschermen dat grote schepen doet. Andere zijn interessanter, zoals een waarin het rijk stiekem voorraden steelt van een ander imperiaal ruimtestation tijdens een aanval op de New Republic. Een andere missie is dat je het rijk in een val lokt en moet ontsnappen aan een Star Destroyer in een dodelijk deel van de ruimte gevuld met explosieve rotsen, verlichting en gevaarlijke gassen.

Soms krijg je tussen missies de mogelijkheid om verschillende schepen te kiezen en verschillende schilden, wapens en uitrusting uit te rusten. Ik zou vaak gaan voor meer schilden en meer vuurkracht. Maar als je een snel en behendig roofdier wilt zijn, kun je ook op die manier schepen bouwen. Het is een zeer flexibel en eenvoudig systeem dat ervoor zorgt dat de game meer aanvoelt als een simulator dan als een arcade space-shooter.

Als je het ruimteschipgevecht in Battlefront II moeilijk vond, lijken Squadrons in eerste instantie misschien te moeilijk of lastig. In vergelijking met de meeste recente Star Wars-games met ruimtegevechten, is Squadrons zelfs veel uitdagender en simulatie-achtiger. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat u actief de energie van uw schip beheert. Als je veel schade oploopt, gooi dan al je energie in je schilden. Of, als je wordt achtervolgd, geef je motoren een boost om te ontsnappen.

Je moet ook je munitie en voorraden bijhouden. Geen raketten of kaf meer, wat helpt om vijandelijke raketten te ontwijken, en je zult squadmates moeten bellen voor een bevoorrading ... als ze in de buurt zijn, of die hebben. Ik ben meerdere keren overleden omdat ik op een slecht moment geen belangrijke benodigdheden meer had of omdat ik vergat mijn schilden beter te beheren. Maar toen ik het eenmaal onder de knie had, voelde ik me een stoere piloot, omdat ik snelkoppelingen naar controllers gebruikte om snel op vijanden te richten, energie te beheren en commando's te geven.

Als je gewoon geesteloos ruimteschepen wilt vernietigen en wilt genieten van een leuk verhaal, kun je ook verschillende van dergelijke functies uitschakelen om het spel gemakkelijker te besturen en te spelen te maken. Ik raad aan om de instellingen gaandeweg aan te passen, omdat je misschien wat meer uitdaging hebt dan de standaard, of het misschien gemakkelijker wilt maken als je je gefrustreerd begint te voelen. Ik heb een mooie balans gevonden tussen hardcore sim- en arcade-gevoeligheden. Als je eenmaal gewend bent geraakt aan je gewenste balans, haal je coole sequenties uit zoals rondzwaaien in een 180, alle energie in wapens gooien, een achtervolgende bommenwerper afblazen en alle energie terugsturen naar je motoren om weg te schieten voor het vijandelijke hoofdschip kan opsluiten en je wegblazen.

Sommige vervelende bugs kwamen naar voren tijdens de leuke ruimte-actie. De meest voorkomende bevroor zowel vijandelijke als bondgenootschepen op hun plaats, waardoor het onmogelijk werd om de missie voort te zetten. Het herstarten van de missie zou het oplossen, maar het was vervelend om soms voortgang te verliezen nadat je door een lastige reeks hebt gevochten. Ik kwam ook geluidsproblemen tegen, waarbij de audio stil werd en pas terugkwam na een herstart. En tijdens een tutorial voor de multiplayer-modus van de game, zou één doel niet duidelijk zijn, zelfs al deed ik precies wat de game me vroeg te doen. Nogmaals, een herstart loste het op, maar na verloop van tijd zorgden deze bugs ervoor dat het spel minder stabiel en gepolijst aanvoelde.

De conclusie Squadrons hebben wel multiplayer, die ik een beetje heb gespeeld sinds de game voor iedereen live is gegaan. Tot nu toe was mijn ervaring niet geweldig. Hoewel het vechten en vliegen nog steeds bevredigend en leuk zijn, laat matchmaking veel te wensen over. Elke wedstrijd die ik speelde eindigde in uitbarstingen. Soms was ik aan de winnende kant, andere keren was ik aan de verliezende kant. Het was hoe dan ook niet erg leuk. Misschien dat als meer spelers meer tijd met de game doorbrengen, teams evenwichtiger worden en wedstrijden leuker worden.

Ik hoop het, want hoewel de deathmatch-modus een sleur is, is de belangrijkste multiplayer-modus, Fleets, geweldig met de juiste spelers. In deze 5v5-modus vechten spelers tegen zowel elkaar als AI-ruimteschepen en hoofdschepen in een totale ruimtegevecht. Terwijl elke kant schepen vernietigt, worden ze sterker totdat de ene kant naar voren kan duwen en het andere vlaggenschip kan aanvallen. Het is een leuke modus en ik hoop dat matchmaking (of de spelersbasis) voldoende verbetert om het steeds aangenamer te maken om te spelen.

Als je je zorgen maakt over buitkratten of pay-to-win-systemen, lijkt het erop dat EA zijn les heeft geleerd en niets van dat spul zit in het spel. De enige manier om nieuwe scheepsonderdelen en cosmetica te ontgrendelen, is door te levelen om zowel ontgrendelingsfiches als cosmetische valuta in de game te verdienen, of door uitdagingen te voltooien om alleen de valuta te ontgrendelen. U hoeft deze keer uw senator niet te bellen. We hebben echt genoten van het spel, het krijgt een 8 van ons