Als ik elk jaar met het nieuwe basketbalspel van 2K ga zitten, neem ik normaal gesproken alleen de tijd om de MyCareer-modus te herzien, aangezien dat het deel is waar ik het meest in geïnteresseerd ben. Maar dit jaar blies ik er zo snel doorheen dat ik kon spelen ook de rest van de game, dus verrassing, we krijgen een recensie van de hele NBA 2K21. Wat bleek was vrij eenvoudig te doen, aangezien er zo weinig is veranderd sinds 2K20.

Ik bedoel niet dat op een "hurh durh sportgames slechts roosterupdates zijn", ik bedoel het in de meest letterlijke zin. Voor het geval je het niet al kon afleiden uit de matte recensies van Madden 21 of het feit dat PES 2021 niet eens als een op zichzelf staande release uitkomt, 2020 wordt een heel slecht jaar voor sportvideogames.

Het zou altijd zo blijven, want elke keer dat we de sprong naar een nieuwe consolegeneratie maken, is het hetzelfde verhaal. Ontwikkelaars als 2K en EA Sports, die normaal gesproken gespannen probeerden om één game per jaar te ontwikkelen, moesten er plotseling twee uitbrengen, een laatste-gen-versie waar al het geld is, en een next-gen-editie waar alle krantenkoppen in staan.

Om beide games de deur uit te krijgen, worden hoeken vaak afgesneden, snelkoppelingen gemaakt en overal kan een 3D-model of een menu of zelfs een gamemodus eenvoudig worden gerecycled, in plaats van gemaakt of zelfs verfijnd, wed je dat het zal zijn gerecycled.

Dat zou het geval zijn als 2020 normaal zou verlopen. En het is verre van normaal! Stel je voor dat er allemaal verantwoording over moet worden afgelegd, alleen nu moeten de ontwikkelaars ook vanuit huis werken midden in een wereldwijde pandemie. Dus als ik deze recensie besteed door te zeggen dat NBA 2K21 vol heringestelde inhoud zit, zeg ik dat met een iets zwaarder hart dan normaal, omdat het feit dat we überhaupt nieuwe games uitbrengen in 2020 een zegen is gezien de ontwikkelings-, economische en logistieke gedoe betrokken.

Maar ook, dit is een volledig geprijsde game met het kloppende hart van een mobiele gratis te spelen zwendel, dus mijn sympathie strekt zich tot nu toe alleen uit.

NBA 2K21 is de hedendaagse 2K-ervaring, gezien door de ogen van een uitgeputte fanbase, tot een logisch einde gebracht. Het is een denkoefening over sportgames, een experiment waarbij een uitgever ziet hoe weinig ze spelers kunnen bieden en toch hun winst maximaliseren. Deze game is de minste van upgrades, in sommige gevallen een downgrade van wat er eerder was, en toch word je bij elke stap nog steeds gedwongen om echt geld uit te geven aan snuisterijen en upgrades, zelfs in singleplayer-speltypen, ondanks dat dit al een volledige game is. -prijs retailspel.

Het is dan ook passend dat de enige echte upgrades die in 2K21 te vinden zijn buiten een opnieuw ontworpen Neighborhood-hubwereld, in MyTeam zijn, 2K's versie van EA's Ultimate Team, ook bekend als de spelmodus waar je echt geld kunt uitgeven aan kaartenpakketten die goede spelers kunnen bevatten. , en vaker wel dan niet ... niet. Het heeft een hele nieuwe verflaag gekregen, waardoor het ongelooflijk grove casinothema is vervangen, en het voortgangssysteem is opnieuw opgebouwd, dus als dit is waar je je tijd aan besteedt - en veel mensen doen dat, zelfs als ze weten wat ze ' ze beginnen eraan! - je bent misschien vrolijker op 2K21 dan ik. Vooral als we bij het deel van de recensie komen als ik vertel over hoe dit echt speelt.

MyLeague en MyGM zijn echter vrijwel ongewijzigd. Dat is in het bijzonder waardeloos voor MyGM, waarvan ik stilletjes hoopte dat het jarenlang het op één na beste van de 2K-serie zou worden. De NBA, met zijn kleine roosters, grote persoonlijkheden en constant drama, zou de perfecte setting zijn voor een meer uitgebreide, theatrale managementmodus - in feite de tussenfilmpjes van MyCareer naar de achterkamer brengen - en het is jammer dat 2K het blijft verwaarlozen.

Nu we het toch over verwaarlozing hebben, laten we nu onze aandacht richten op MyCareer. Eerder de vlaggenschipmodus en het # 1 verkoopargument van de game, en ik lang mijn enige focus hier bij Kotaku (dit wordt het zevende jaar op rij dat ik het heb besproken), was MyCareer een van de meest innovatieve singleplayer-campagnes in alle Computerspellen. Het combineren van sportgame-actie met dramatische tussenfilmpjes en RPG-achtige personagevoortgang was als een droom die uitkwam voor veel fans, en voor een tijdje beloofde elk nieuw jaar het jaar te worden waarin 2K eindelijk de knikken van MyCareer gladstond en de perfecte singleplayer-sporten leverde game-ervaring.

Alleen zijn ze er nooit echt in geslaagd. Het voelde alsof hoe moeilijker 2K het probeerde, hoe duurder de hulp van buitenaf die ze binnenbrachten, hoe verder ze dat bereikten. Of het nu het productiebedrijf van Spike Lee of Lebron James achter de schermen was, er zou altijd iets mis zijn met MyCareer, van 'Poochie'-ondersteunende personages tot gepijnigde dialogen en clichématige verhaallijnen.

En dat is voordat we zelfs maar in de buurt van het grootste probleem van de modus komen, namelijk het geleidelijk binnendringen van microtransacties. In een singleplayer-modus.

Het is zo frustrerend! Elk jaar zouden ze het ene goed doen, en dan het andere verkloten. Twee jaar later zou dat deel geweldig zijn, maar er zou iets anders breken. 2K zou het nooit allemaal samen kunnen brengen zoals EA Sports dat voor elkaar kreeg met FIFA's The Journey, dat sindsdien MyCareer heeft overtroffen als het hoogtepunt van singleplayer-sportverhalen. Zeker, er waren enkele jaren waarin de meeste dingen samenkwamen - 2K17 was waarschijnlijk de mooiste plek - maar dan zou dat worden opgevolgd door 2K18, wat een complete ramp was. Ik zeg dit alles om ertoe te leiden dat 2K21 er heel weinig van leert en uiteindelijk een van de meest vergeetbare hoofdstukken in een steeds meer vergeetbare saga wordt. Het is gewoon een grabbelton met thema's en beats die al in eerdere inzendingen werden gebruikt, en het wordt geteisterd door deze rare irriterende stoffen, zoals achtergrondpersonages die lijken te zijn aangekleed door een willekeurige garderobe-generator, en de twee leidende vrouwen van het spel zien er ongelooflijk hetzelfde uit, tot het punt waarop Ik heb me het grootste deel van het verhaal afgevraagd of het een buitengewoon slecht bewegwijzerde wending was dat ze zussen zouden zijn.

De conclusie NBA 2k21 had zoveel beter kunnen zijn als ze gewoon de micro transactie eruit zouden hebben gehaald. Het spel ziet er fantastisch uit, het speelt ouderwets goed, maar het hebben van micro transactie in de single player mode is toch echt een breekpunt voor ons. Vandaar het maar een 7 krijgt.