Call Of Duty: Black Ops Cold War werd op 13 november gelanceerd op meerdere platforms en markeerde de eerste Call of Duty-titel die cross-gen crossplay ondersteunt. Zelfs tijdens een pandemie en een verkorte ontwikkelingscyclus krijgen we alle Black Ops-goedheid die we van een Treyarch Call of Duty kunnen verwachten. Er is een paranoïde campagne met iconische Black Ops-personages, snelle multiplayer en de terugkeer van de ondoden.

Campagne De campagne van Black Ops Cold War is een direct vervolg op het Black Ops 1-verhaal uit 2010. Onder leiding van Raven Software, verplaatst het verhaal voor één speler van de Koude Oorlog dingen van de jaren '60 naar de neonlichten en opvallende kleding uit de jaren tachtig, waarbij echte figuren en nucleaire conflicten samenkomen met wilde complottheorieën uit het tijdperk van de Koude Oorlog. In tegenstelling tot de meer gefundeerde verhalen in de Modern Warfare-serie, neigen Black Ops-games naar de kant van fantasie en ontsporen ze vaak met trippy, paranoïde actie.

De campagne begint in 1981, met een CIA-briefing over een figuur genaamd Perseus, die op een missie is om de wereldwijde machtsverhoudingen te destabiliseren. Perseus is ook de codenaam voor een echte Sovjet-spion die nooit werd gevangengenomen. Er zijn hier andere echte figuren zoals Ronald Regan en Mikhail Gorbatsjov. Maar zoals je zou verwachten na de Modern Warfare-campagne van vorig jaar, krijg je geen bruikbare geschiedenisles over de Koude Oorlog in Black Ops.

In Black Ops 'versie van de Koude Oorlog word je herenigd met bekende gezichten uit de serie om deze schimmige Perseus op te sporen. We maken hier kennis met een nieuw personage, CIA-agent Russell Adler, die Perseus in het verleden was tegengekomen. Adler beschouwt hem als een wereldwijde bedreiging, dus geeft Reagan natuurlijk het bevel om Perseus koste wat het kost te stoppen. Het is een Call of Duty-game, dus er zijn kernwapens bij betrokken, en je wilt Perseus stoppen voordat alles op hol slaat.

Alex Mason, Frank Woods en Jason Hudson zijn allemaal terug van de eerste game, maar je besteedt niet veel tijd in hun schoenen voor dit verhaal. In plaats daarvan creëren spelers voor het eerst in Call Of Duty hun eigen unieke soldaat om die favoriete personages te helpen.

Er is niets bijzonders aan de personagecreatie. Je kunt je look of zoiets niet aanpassen. Er is de mogelijkheid om een ​​mannelijk of vrouwelijk lichaam, huidskleur en geslacht te kiezen. Raven biedt hier enige opname, omdat u er ook voor kunt kiezen om als "geclassificeerd" of niet-binair te worden vermeld. Het formulier voor het maken van personages bevat ook een psychologische beschrijving die kleine bonussen in het spel biedt. U kunt twee verschillende eigenschappen kiezen; Ik koos voor "gewelddadige neigingen" voor de 25% verhoogde schade door kogels en "overlevende" voor een gezondheidstoename van 25%. Er zijn ook verbeteringen voor zaken als bewegingssnelheid en munitiecapaciteit.

Hoewel het psychologische profiel van je personage geen invloed heeft op de verhaallijn, zijn de keuzes die je tijdens de campagne maakt dat wel. In plaats van een volledig lineair verhaal te vertellen, laat Koude Oorlog je beslissen hoe je met sleutelmomenten omgaat, en sommige missies bieden meerdere paden om de klus te klaren. Dit betekent natuurlijk dat uw keuzes consequenties hebben. Nadat ik een man had vermoord, kreeg ik een prompt waarin stond dat de persoon dood was in het verhaal, wat waarschijnlijk betekende dat hij nuttig was of iemand met wie ik nog steeds kon communiceren, als ik hem maar had gespaard. Sorry, kerel. Je kunt gemakkelijk teruggaan en missies opnieuw spelen om te zien hoe andere resultaten het zouden vergaan.

Deze narratieve keuze leidt er ook toe dat Black Ops Cold War meerdere eindes heeft. Raven heeft niet onthuld hoeveel eindes mogelijk waren, maar tot nu toe zijn er drie belangrijke conclusies aan het licht gekomen. Je tussenfilmpjes en dialoog kunnen op die momenten variëren, afhankelijk van wie er nog in leven is, wat veel herspeelbaarheid biedt voor diegenen die op zoek zijn naar meer dan een eenmalige campagne.

Missies bevatten verzamelbare bewijsitems die informatie geven die nodig is voor optionele "Operations" zijmissies. Ik heb ze niet allemaal voltooid, maar ik ben nu bezig met een tweede playthrough. Je kunt het hoofdverhaal waarschijnlijk in ongeveer vijf uur doorbranden, maar deze zijmissies geven vorm aan de dingen en ik heb ervan genoten om mijn tijd te nemen.

Black Ops Cold War probeert echt de geestverruimende verhaalelementen die in de allereerste Black Ops werden geïntroduceerd vast te leggen, en in sommige opzichten doet het dienst aan de paranoïde mysteriemagie van het origineel. Ik denk dat het gewoon iets te lang duurt om de beloning te krijgen. Het voelt alsof je een standaard Call of Duty-campagne speelt, en dan boem, ergens in de buurt van de reis, kronkelt de plot op een zeer Black Ops-manier. Het einde dat ik kreeg, voelde echt lonend.

Maar ik denk niet dat dit het meesterwerk van het Black Ops 1-verhaal overtreft, maar Raven heeft goed werk geleverd door de essentie van een Black Ops-campagne vast te leggen. Alle normale Call of Duty-decorstukken zijn aanwezig zoals verwacht, met de over-the-top achtervolgingsscènes, stealth-missies en zwaar op de explosies, maar het komt ook tegemoet aan de geestverruimende en complottheorie-thema's die gewoonlijk worden geassocieerd met de Black Ops-serie. Dit voelt als een waar vervolg.

Multiplayer Multiplayer heeft de meeste van dezelfde toeters en bellen die je elk jaar zou verwachten, en het speelt allemaal in een sneller tempo dan de Modern Warfare van vorig jaar.

Je krijgt een bekend arsenaal aan wapens, zoals het populaire AK-74 aanvalsgeweer en het MP5-machinepistool. Cold War behoudt de Gunsmith-functie van Modern Warfare, waardoor meer wapenaanpassingen mogelijk zijn. Door constant de verschillende stat-gebaseerde hulpstukken uit te wisselen, kan een pistool bij elke verandering compleet anders aanvoelen.

De favoriete voordelen van fans komen ook terug, waaronder Cold Blooded om je minder zichtbaar te maken voor vijandelijk thermisch zicht of dodelijke strepen zoals vuurwapens, en Ninja maakt je voetstappen stiller. Jokertekens, zoals eerder gezien in de Black Ops-serie, keren terug om je extra bonussen te laten kiezen, zoals meer wapenuitrustingen, meer tactische uitrusting of extra voordelen die je kunt uitrusten met je aangepaste uitrusting.

Er is genoeg variatie in de spelmodi voor de meeste speelstijlen, met veel actie in de standaard 6v6 Call of Duty-spelmodi zoals Team Deathmatch, Kill Confirmed en Hardpoint. Maar je kunt langzamere, meer tactische momenten vinden in Search and Destroy en de nieuwe VIP Escort-modus van Cold War. Met enkele overeenkomsten met Search and Destroy, is VIP Escort een 6v6 round-based game van aanvallen en verdedigen. Het aanvallende team moet een willekeurig gekozen VIP-teamgenoot beschermen en ze veilig begeleiden naar een van de twee exfil-sites op de kaart. De verdedigers moeten voorkomen dat de VIP uittrekt.

Er is ook grootschalige oorlogsvoering in de nieuwe 12v12 'Combined Arms'-afspeellijst voor diegenen die op zoek zijn naar een middenweg tussen Call of Duty en Battlefield. De kaarten zijn dezelfde uit de bètaversie van de game: Cartel, Armada en Crossroads. Deze kaarten hebben grootschalige modi zoals Domination, maar deze kaarten hebben genoeg voertuigen om te gebruiken. Armada is een oorlogsvloot, dus je kunt boten met gemonteerde torentjes gebruiken om het gevecht te winnen. Crossroads is een grote besneeuwde kaart met sneeuwscooters en tanks.

Ook leuk is Fireteam: Dirty Bomb, Cold War's modus voor 40 spelers. Het is een op punten gebaseerd objectiefspel dat op veel grotere kaarten wordt gespeeld, waarbij 10 teams van vier het tegen elkaar opnemen in een race om radioactieve explosieven tot ontploffing te brengen. Spelers moeten vechten om in leven te blijven, terwijl ze genoeg uraniumdruppels plunderen om in de explosieve bussen te deponeren en de ontploffing te activeren. Punten worden voor elk squadron verkregen door kills te verdienen, uranium te deponeren en een bom tot ontploffing te brengen. De eerste ploeg die 500 punten haalt, wint de wedstrijd. Er is een pantsersysteem en onbeperkte herplaatsingen, dus alles voelt hier als een mini-Warzone-wedstrijd. We hebben hier echter ook geen extra kaarten gekregen. Het zijn gewoon Ruka en Alpine, twee verschillende boskaarten die in de bèta zijn verschenen, dus sommige spelers zijn hier misschien al bekend mee.

Het ontbreken van kaarten zie ik al als een onderwerp voor klachten. De enige 'nieuwe' maps die bij de lancering niet aan spelers werden gegeven tijdens de vroege alfa- en bèta, zijn 'Garrison' en 'Checkmate'. Er zijn acht standaardkaarten en de twee Fireteam-kaarten voor in totaal tien verschillende landinstellingen, terwijl veel eerdere Call of Duty-games zijn gelanceerd met 10-16 standaardkaarten, maar ik maak me niet al te veel zorgen. Ik denk dat het contentplan voor Modern Warfare na de lancering van vorig jaar het beste was dat we ooit hebben gezien in Call of Duty, en het plan voor Koude Oorlog is vrijwel hetzelfde. Gratis kaarten voor iedereen, die constant aan de kaartenpool wordt toegevoegd en dingen vers houdt. Seizoen 1 van de content uit de Koude Oorlog wordt in december gelanceerd en er zouden elk seizoen nieuwe kaarten moeten verschijnen. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan deze langzame maar constante feed boven het krijgen van een hoop kaarten bij de lancering en me snel vervelen. Het laat het spel groeien, in plaats van muf te worden naarmate het jaar vordert.

Zombies De grootste verandering in de Duty van dit jaar zit in de coöp-modus Zombies. Dit is de belangrijkste revisie die we hebben gezien voor de modus, aangezien Cold War's Zombies duidelijk gericht is op zowel hardcore fans als casual spelers. Het lukt meestal.

De lanceringskaart "Die Maschine" bevat delen van Call of Duty's allereerste Zombies-kaart, "Nacht der Untoten", uit 2008's Call of Duty: World at War. Maar Zombies is behoorlijk geëvolueerd sinds die eerste simplistische overlevingskaart, met verwarrende verhaallijnen en ingewikkelde paaseierenzoektochten die uren van je leven in beslag kunnen nemen. Ik heb alle kaarten gespeeld sinds die allereerste Nacht der Untoten, maar zelfs ik vind het moeilijk om de details bij te houden. De versie van Cold War werkt om die kloof te overbruggen tussen de complexe overlevingsmodus en de informele Call of Duty-arcade-ervaring.

Zombies heeft altijd gevoeld als iets dat losstaat van de rest van Call of Duty-ervaring, een griezelige en soms grillige overlevingsmodus, waarin je toevallig dezelfde wapens uit de campagne en de multiplayer gebruikt. Maar de sfeer is hier anders in Die Maschine. Je spawnt niet langer op de kaart als een van Treyarchs geliefde Zombies-personages uit het verleden, die altijd zonder idee en alleen begonnen aan hun zoektocht naar overleving. In plaats daarvan land je via een helikopter als CIA-agent. Je bent op een missie om erachter te komen wat er in deze bunker is gebeurd, en je communiceert nog steeds met de buitenwereld.

Nacht der Untoten is nu een prachtige puinhoop van bloed en kleurrijke graffiti. Er is veel te ontdekken in de ondergrondse gebieden, maar ik hou echt van de openheid van de kaart. Er is buiten veel ruimte om de horde veilig te beheren, waardoor Die Maschine een leuke en gemakkelijke kaart is om te navigeren.