Ahhh, ik wilde dit spel echt leuk vinden. Maar hoe hard het ook probeert, en hoe leuk het ook is met het bronmateriaal, Empire of Sin is een puinhoop van ideeën die gewoon niet leuk is om in de buurt te zijn.

Het is een spel dat zich afspeelt in Chicago uit de jaren dertig van de vorige eeuw en probeert te huwen met management, turn-based gevechten en enkele RPG-elementen, waardoor je in de schoenen komt te staan ​​van een lokale gangster die de stad probeert over te nemen door misdadigers in te huren, duistere zaken te grijpen en uit te knijpen. hun rivalen.

Er zit een goedkope charme aan het spel, vooral de hammy stemacteurs. Het is qua toon dichter bij Dick Tracy dan Boardwalk Empire, met een cast van meer dan levensgrote personages en over-the-top ondersteunende spelers die rechtstreeks uit de la met het label 'Gangster Tropes' worden getrokken.

Ik waardeer wat het probeert te doen. In plaats van dit een standaard managementgame te maken met een aantal shootouts erin, worden je inspanningen opgesplitst in verschillende duidelijke spelmodi. Je algehele criminele imperiumbeheer wordt afgehandeld vanuit een reeks menu's en een isometrische weergave van de stad, terwijl gevechten worden verzorgd door in te zoomen en die wereld op te splitsen in een raster waar je rivalen of politie kunt opnemen in gevechten in XCOM-stijl .

Het RPG-spul wordt ondertussen een beetje overal gestrooid. Je observeert je rijk niet alleen in de beheermodus. Je bestaat bijvoorbeeld als een RPG-feest op de grond en moet jezelf letterlijk naar elk gebouw of doel verplaatsen om gebeurtenissen te triggeren. En in plaats van alleen met rivalen te vechten, kun je ook met ze gaan zitten, waar je chat, bedreigt en onderhandelt, waarbij de uitkomst afhankelijk is van de statistieken van je personage.

Als een fan van al dat soort dingen wanneer ze afzonderlijk worden aangeboden - ik heb zelfs goede herinneringen aan de Mob Rule uit 1999 - wilde ik graag met Empire of Sin om de tafel gaan zitten, maar ondanks al zijn ambitie, niets van dat spul ooit echt komt samen.

Het managementaspect van het spel verheft zich zelden boven het volgen van uw bedrijven op een lijst en er geld in pompen om ze te verbeteren. Ondertussen is de strijd gewoon ... prima? Het werkt, maar het is ook veel te gemakkelijk, en het gebrek aan variatie in locaties of tegenstanders wordt snel repetitief.

Zelfs de manier waarop deze elementen met elkaar zijn verbonden, is behoorlijk ruw; alles wat je kunt beheren, van bedrijven tot de wapens die je personage bij zich heeft, is allemaal toegankelijk via hetzelfde grote menuscherm, en ik merkte dat ik te veel van mijn tijd doorbracht in dit alledaagse spreadsheetwerk in plaats van te genieten van de bezienswaardigheden.

Het heeft ook moeite om een ​​echt gevoel van status of vooruitgang over te brengen. Je wordt in de stad gedropt en achtergelaten om je ding te doen, met het algemene doel om de plaats over te nemen, maar de missies en interface weerspiegelen slecht hoe dit allemaal gaat ten opzichte van je tegenstanders, wat veel waardeloos is. het leven uit je vorderingen en geeft het een beetje een sleur.

Er zijn hier een aantal coole ideeën, en het heeft veel hart, maar door mijn tijd bij Empire of Sin voelde ik me meer als een boekhouder met een wargaming-hobby dan een gangster.